Het ultieme kado voor een geliefde  

Waar denkt u aan als ik zeg Japan?

Ikzelf denk direct aan die prachtige kimono's van weleer en natuurlijk gemaakt in het land zelf, van natuurlijke zijde, geweven met de hand of met de eerste weefmachine. De kunst erachter, en uiteraard schieten ook het prachtige landschap en de prachtige tempels als flitsen door mijn hoofd. 

De kimono, een uniek kado, een rijke ervaring

De kimono die geheel met de hand in elkaar is gezet en waar elk zijden draadje met liefde en veel accuratesse is verworven en verwerkt, geeft mij een gevoel van een ultieme -bijna niet te omschrijven- rijke ervaring. De dankbaarheid die ik voel, dat ik de cultuur mag aanraken, de knappe kunst van de makers en de liefde en zweetdruppels die in het proces zitten, mag ervaren. Die kimono van natuurlijke zijde van weleer, met of zonder bladgoud of goudgarens, met handgeschilderde motieven van bloesem, kraanvogels of pauwen. De vele technieken van Japan, zoals de foto hierboven laat zien, het inleggen van natuurlijke schelp in goud. Het zijn die kimono's die eens niet te koop waren, zelfs niet voor de Japanse mensen zelf, behalve voor de allerrijkste dan! 

Elke antieke kimono is uniek en met de hand gemaakt

Die kimono die eens in de pronkkast heeft gelegen van de allerrijksten van het land. Of die ene kimono die lag te wachten in een klein Japans boetiekje op een nieuwe eigenaar die de kimono wel kon betalen. Van allemaal maar 1 op de hele wereld, allemaal uniek, zijn dat geen topdesigners?!

De kimono gemaakt door een Japanse kunstenaar die wel of niet zijn handtekening op de kimono mocht plaatsen. Die samen met een klein groepje familie soms tot 3 maanden nodig had om de kimono te realiseren.

Of we het nu hebben over de edelen of de adel, de handelaren of de overheid. Eens waren de authentieke kimono's in handen van de rijksten van Japan en niet bereikbaar voor de gewone Japanse bevolking.

Japan maakt sinds enkele jaren een overstap naar fabrieksgeproduceerde 'Westerse' kleding

Het goede nieuws voor de omliggende landen is, dat sinds kort de Japanse houten Paulowna pronkladen en de boetiekjes zijn gaan opruimen. Wat eens niet te koop was voor de gewone Japanse bevolking, wordt nu vaak niet meer als zodanig door hen gewenst. Een beetje het idee van 'laat maar' dit was voor mijn (voor)ouders, niet voor ons.

In de hoofdstraten van Japan zijn nog sporadisch traditioneel geklede meisjes en vrouwen te zien. Deze prachtig geklede vrouwen zijn ultieme blikvangers en tonen nog de laatste delen van de afnemende Japanse cultuur. Dit is prachtig om te zien voor de toeristen die Japan bezoeken en om de cultuur te ervaren. Net zoals in Nederland in tot ongeveer 1975 vrouwen in de Zeeuwse klederdracht, inclusief echt gouden knoppen op de Zeeuwse mutsen, in Rotterdam op de markt werden gespot en ervaren. Helaas zijn die niet langer te zien. De cultuur is gestaag afgenomen na deze periode.

Meestal draagt men nog de kimono bij bijzondere gelegenheden

Wel wordt bij traditionele feesten en bijzondere activiteiten in Japan, de kimono nog in volle ornaat gedragen, dus inclusief obi. Die obi -die soms met 24k goudgarens is geweven- is zo wie zo een kunst om om te doen en te dragen. Daar is vaak hulp bij nodig. Logisch want de band is ruim 4 meter lang en 30 cm hoog, draai dat maar een om je middel en maak bovendien daar op de rug een prachtig sluiting van!

Tja, modern of niet, Japan maakt sinds enkele jaren een overstap naar snel fabrieksgeproduceerde 'Westerse' kleding, zoals spijkerbroeken, oversized truien en dunne t-shirts van gesynthetiseerde fabrieksstoffen.